14 augustus

Oog wat een heerlijke nacht in een relatief schone kamer, zachte matrassen etc. Maar helaas moesten we welw weer vroeg op om het vliegtuig te halen naar Bali. Om 5.30 uur zijn we opgestaan en hebben even een soort van ei naar binnen gewerkt. Vervolgens zijn er wat mensen bijgehaald die onze koffers weer droegen over het lange smalle pad naar de taxi. Onze junglegids André werd wakker gemaakt net als zijn collega's die gewoon buiten in het restaurant slopen. Zij hebben geen woning en sparen zo voor hun toekomst. De mesen van Junia Geusthouse hadden ook nog een broodje ei voor onderweg meegegeven.
Na een klein 4 uur rijden door palmolieplantages, langs overstekende koeien, rijstvelden en de door ons zeer gewaardeerde stad Medan, kwamen we aan op het vliegveld. Snel even inchecken bij Citylink en daarna even een ontbijtje bij de vet boer, een soort van Mc Donalds op zijn Sumatraans. We namen allemaal een broodje inburger en een Sundea-achtig ijsje. Toch best wel lekker. Daarna nog even de cafeïne op peil gebracht bij Starbucks en naar de gate vertrokken. Na het opstijgen met een vliegtuig van Citylink kwamen de stewardessen langs voor wat eten en drinken. We sloegen over aangezien we net wat op hadden. We besloten na de tussenlanding op Java, Bandung wel wat te nemen. Dit was niet zo'n goede keuze achteraf aangezien ze de catering niet aanvulde. We konden kiezen uit sandwich gezond en twee muffins. Was niet echt wat we gewend waren en dus een ervaring rijker. Binnenlandse vluchten zijn dus echt net busritten. Gelukkig had Dennis snel contact met twee oudere vrouwen uit Medan die op vakantie naar Bali gingen. Deze vrouwen spraken totaal geen Engels. Ze gaven hem gebrande noten. Soort is onbekend. Dennis al gulzig de noten op. Maar wat bleek, de buitenkant moest er nog af. Deze vrouwen dikke pret dus. Daarna nog een aantal noten gegeten zonder schil. Als beter kan ik je zeggen. Aangekomen op de luchthaven van Bali zijn we met een bus naar de transportbanden van de bagage afhandeling gebracht. En ja hoor, de familie Haket stond daar te wachten. Ze kwamen net terug van Lombok en de Gili-eilanden. Snel even bijgepraat en de koffers opgeladen. Bij de luchthaven stond de transfer van het hotel op ons te wachten en na 15 uur kwamen we aan in het hotel in Sanur. Snel inchecken maar wat bleek het hotel was overboekt. Jammer zeg na een zware Jungletrek en een lange reis. Maar er was een oplossing. Er was nog een driekamer vrij. We besloten om dit te doen en hebben onze koffers naar de kamer laten brengen. Nu nog even avond eten. Het buffet was nog open maar er als niemand meer. We besloten toch nog even aan te schuiven. Na het eten zijn we naar onze kamer gegaan en dat was fantastisch een mega woonkamer, eetkeuken, drie slaapkamers coor totaal 6 personen en twee badkamers. We werden door de receptionist rondgeleid in de mega kamer.
Snel naar bed want de vermoeidheid was zeker aanwezig.
Trusten